Diagnostyka obrazowa to nieodłączny element współczesnej stomatologii, który umożliwia ocenę struktur anatomicznych niewidocznych gołym okiem i wspiera podejmowanie decyzji terapeutycznych. Dzięki niej dentysta może nie tylko zidentyfikować problemy niewidoczne podczas zwykłego badania jamy ustnej, ale także precyzyjnie zaplanować leczenie z zachowaniem bezpieczeństwa i przewidywalności efektów. Czytaj dalej!

Jakie techniki diagnostyki obrazowej wykorzystuje dentysta w codziennej praktyce i co one pokazują?

Dentysta w swojej pracy korzysta z różnych technik diagnostyki obrazowej, w zależności od celu badania i obszaru wymagającego oceny. Najbardziej powszechną metodą jest zdjęcie pantomograficzne, które pozwala uzyskać ogólny obraz wszystkich zębów, zatok szczękowych, żuchwy i stawów skroniowo żuchwowych. Badanie to wykorzystywane jest m.in. przy planowaniu leczenia protetycznego, ortodontycznego czy chirurgicznego, a także do oceny ogólnego stanu uzębienia.

W przypadku konieczności bardziej szczegółowej analizy danego obszaru stosuje się radiografię punktową, np. zdjęcia zębowe wewnątrzustne, które dostarcza informacji o próchnicy, stanie wypełnień, korzeniach i zmianach okołowierzchołkowych. Współczesne urządzenia pozwalają również dentystom w Gdańsku Suchaninie na wykonywanie zdjęć cefalometrycznych oraz zdjęć stawów skroniowo-żuchwowych w różnych pozycjach, co ma znaczenie w leczeniu ortodontycznym i diagnostyce zaburzeń zwarciowych.

W jakich sytuacjach dentysta zleca diagnostykę obrazową?

Diagnostyka obrazowa nie jest wykonywana rutynowo przy każdej wizycie, lecz stanowi uzupełnienie badania klinicznego wtedy, gdy pojawiają się niejasności diagnostyczne lub konieczność potwierdzenia rozpoznania. Dentysta zleca wykonanie zdjęcia lub tomografii, gdy podejrzewa zmiany zapalne, urazy, nieprawidłowości w rozwoju zębów lub kości, obecność zmian torbielowatych albo przy planowaniu leczenia, które wymaga precyzyjnego określenia struktur anatomicznych.

Wyniki badań obrazowych mają kluczowe znaczenie dla wyboru metody leczenia. Pozwalają np. określić długość i zakrzywienie kanałów korzeniowych przed leczeniem endodontycznym, zlokalizować ognisko infekcji przed ekstrakcją zęba czy zidentyfikować przebieg nerwów i zatok przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. W przypadku planowania wszczepienia implantu diagnostyka trójwymiarowa umożliwia ocenę grubości i gęstości kości, co decyduje o doborze odpowiedniego rozmiaru i pozycji implantu.